نکته نگار

دلگویه ای به مناسبت نیمه شعبان ولادت آن غایب از نظر 

ای غایب شده از جمع، ولی یاد تو دائم، به میانه 

خلقی، بهر تو، حیرانند و به هر وادی، روانه 

چون، کز غربت تو آمد، سخن اینک ، به  میانه 

رخ بگرفت غربت من ، هم  رفت ز میانه  

من دور مانده از اصل و تو دور از اهل زمانه  

پس کی بود اینک ، وقت پایانِ این جورِ زمانه 

کی شد، که ببینی، این افتاده بر، خاک خرابه  

یا منتظری، که بگویند ، منم، غرقِ فسانه