نکته نگار

عبد الله بن جعفر و آروزی حضور در کربلا برای فداکاری

از جمله نکات مبهم در حادثه عاشورا حضور نداشتن عبد الله بن جعفر (شوهر حضرت زینب و فرزند جعفر طیار شهید ) در  کارزار کربلا و قیام امام حسین علیه السلام  است .  علاوه بر مطالبی که در باره علت این عدم حضور و عذر داشتن وی گفته می شود  به متنی برخوردیم که نگاه او به قیام امام حسین و ارزش فداکاری برای ایشان را بیان می کند . ابن اثیر جریانی را از او در مجلس سوگواری فرزندانش _ که در حادثه عاشورا به شهادت رسیدند _ نقل کرده که  گویای نظر او در این باره است . ابن اثیر در بیان حوادث سال 61 هجری و شرح ماجرای واقعه  عاشورا می نویسد :

وقتی عبدالله بن جعفر(همسر حضرت زینب ) مطلع شد که دو فرزندش  به همراه  امام حسین کشته شده اند  مردم و وابستگان او برای تسلیت گفتن نزدش آمدند  . یکی از وابستگان که برای تسلیت آمده بود  گفت : این مصیبت (کشته شدن فرزندان عبد الله )  از سوی حسین به ما رسیده است (او سبب کشته شدن اینها شده است ) . عبدالله با شنیدن  این سخن برآشفت و کفشش را به سوی او پرت کرد و گفت : در باره حسین این گونه حرف می زنی ؟ به خدا سوگند اگر من در کربلا بودم دوست داشتم از او جدا نگردم تا این که با او کشته شوم . به خدا سوگند چیزی که مایه ی آرامش ما در این مصیبت است و تحمل آن را برای ما آسان می کند این است که آنها به همراه برادر و پسر عمویم {منظورش امام حسین (ع) است }به شهادت رسیدند و به همراه او بردباری پیشه کرده و جان هایشان را فدای او کردند . اگر من نبودم که در پیشاپیش او فداکاری کنم در عوض فرزندانم  چنین کردند .

متن خبر

الکامل : و لما بلغ عبد الله بن جعفر قتل ابنیه مع الحسین دخل علیه بعض موالیه یعزّیه و الناس یعزّونه، فقال مولاه: هذا ما لقیناه من الحسین! فحذفه ابن جعفر بنعله و قال: یا ابن اللخناء أ للحسین تقول هذا؟ و الله لو شهدته لأحببت أن لا أفارقه حتى أقتل معه، و الله إنّه لمّا یسخّی بنفسی عنهما و یهوّن علیّ المصاب بهما أنّهما أصیبا مع أخی و ابن عمّی مواسیین له صابرین معه. ثمّ قال: إن لم تکن آست الحسین یدی فقد آساه ولدی.

آدرس :  الکامل ، ابن اثیر   ج‏4  ص 90 .