شهادت سرباز کوچک امام حسین (ع) از نگاه مورخان
•
شهادت سرباز کوچک امام حسین (ع) از نگاه مورخان
در این جا متن پنج کتاب تاریخی در باره شهادت کوچک ترین سرباز امام حسین علیه السلام یعنی کودک شیرخواره می آید :
1. طبری(م 310) در نقل حوادث روز عاشورا می نویسد : ابو مخنف از عقبه بن بشیر اسدی نقل کرده که امام باقر علیه السلام به او فرموده است : شما بنی اسد از ما خونی ریخته اید {کسی از خاندان ما را کشته اید } . وی می گوید : خدمت ایشان عرض کردم من چه گناهی در این رابطه دارم ؟اصلا ماجرا چیست و بنی اسد خون چه کسی از خاندان شما را ریخته اند ؟ فرمودند : روز عاشورا کودکی را به جدم حسین دادند . در حالی که آن کودک در آغوش پدرش بود کسی از شما بنی اسد {که در لشکر عمر سعد بود } کودک را نشانه گرفت و با تیر زد و او را به قتل رساند .
متن کتاب
تاریخ الطبری ج5 ص 448 : قال ابو مخنف: قال عقبه بن بشیر الأسدی: قال لی ابو جعفر محمد ابن على بن الحسین: ان لنا فیکم یا بنى اسد دما، قال: قلت: فما ذنبی انا فی ذلک رحمک الله یا أبا جعفر! و ما ذلک؟ قال: اتى الحسین بصبى له، فهو فی حجره، إذ رماه احدکم یا بنى اسد بسهم فذبحه.
مشخصات نشر: تاریخ الأمم و الملوک ، أبو جعفر محمد بن جریر الطبری (م 310)، تحقیق محمد أبو الفضل ابراهیم ، بیروت، دار التراث ، ط الثانیة، 1387/1967.
2. . ابن اعثم کوفی(م 314) نیز می نویسد : ....حسین تنها ماند . فقط یک پسر هفت ساله و یک کودک شیرخواره که نامش علی بود برای او باقی ماند . وی جلو خیمه آمد و به خانواده اش گفت : این طفل شیرخواره را به من بدهید تا با او خدا حافظی کنم . کودک را دادند . ایشان کودک را در آغوش گرفت . او را می بوسید و می گفت : وای بر قومی که فردای قیامت دشمن و طرف آنها جدت پیامبر است . در این هنگام تیری آمد و به گلوی او اصابت کرد و کودک را به قتل رساند . حسین از اسب پیاده شد و با شمشیرش قبری حفر کرد و بر او نماز خواند و سپس دفنش کرد .
متن کتاب
الفتوح ج5 ص 115 : .... فبقی الحسین فریدا وحیدا لیس معه ثان إلا ابنه علی رضی الله عنه و هو یومئذ ابن سبع سنین ، و له ابن آخر یقال له علی فی الرضاع، فتقدم إلى باب الخیمة فقال: ناولونی ذلک الطفل حتى أودعه! فناولوه الصبی، فجعل یقبله و هو یقول: یا بنی! ویل لهؤلاء القوم إذ کان غدا خصمهم جدک محمد صلّى الله علیه و سلّم. قال: و إذا بسهم قد أقبل حتى وقع فی لبة الصبی قتله [3]، فنزل الحسین رضی الله عنه عن فرسه و حفر له بطرف السیف و رماه بدمه و صلى علیه و دفنه .
مشخصات نشر: کتاب الفتوح، أبو محمد أحمد بن اعثم الکوفى (م 314)، تحقیق على شیرى، بیروت، دارالأضواء، ط الأولى، 1411ُّ . ُُُُُُّّّّّ
3 . ابن جوزی (م 597)در المنتظم نیز این واقعه را چنین گزارش کرده است :
تیری آمد و به کودکی که در آغوش حسین بود اصابت کرد . ایشان خون کودک را بر می گرفتند و می گفتند : خداوندا داوری کن بین ما و کسانی که ما را دعوت کردند تا یاریمان کنند اما به جای یاری ، با ما به جنگ برخاستند .
متن کتاب
المنتظم ج5 ص340 : ...و جاء سهم فأصاب ابنا للحسین و هو فی حجره، فجعل یمسح الدم عنه و هو یقول: اللَّهمّ احکم بیننا و بین قوم دعونا لینصرونا فقتلونا.
مشخصات نشر: المنتظم فى تاریخ الأمم و الملوک، أبو الفرج عبد الرحمن بن على بن محمد ابن الجوزى (م 597)، تحقیق محمد عبد القادر عطا و مصطفى عبد القادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیة، ط الأولى، 1412/1992.
4 . ابن اثیر (م 630)نیز می نویسد : حسین فرزند خود (عبد الله) را خواست . او خردسال بود . امام او را در آغوش گرفت . مردى از بنى اسد آن کودک را هدف تیر نمود. تیر به گردن او اصابت کرد و او را کشت.
متن کتاب
الکامل ج4 ص 75 : و دعا الحسین بابنه عبد الله و هو صغیر فأجلسه فی حجره، فرماه رجل من بنی أسد فذبحه، فأخذ الحسین دمه «3» فصبّه فی الأرض ثمّ قال: ربّی إن تکن حبست عنّا النصر من السماء فاجعل ذلک لما هو خیر و انتقم من هؤلاء الظالمین. و رمى عبد الله بن عقبة الغنویّ أبا بکر بن الحسین بن علیّ بسهم فقتله،
مشخصات نشر: الکامل فی التاریخ ، عز الدین أبو الحسن على بن ابى الکرم المعروف بابن الأثیر (م 630)، بیروت، دار صادر - دار بیروت، 1385ُُُُُُُُُُّّّّّّّّّ .
5 . ابن کثیر دمشقی(م 774)، نیز می نویسد :
...حسین جلو خیمه ها آمد پسرکوچک او را که عبد الله نام داشت به او دادند . وی کودک را در آغوش گرفت و در حال بوسیدن و بوئییدن و خدا حافظی با او بود و با خانواده اش سفارش های لازم را در میان می گذاشت که مردی از تیره ی بنی اسد او را با تیر نشانه گرفت و کودک را به قتل رساند .
متن کتاب
البدایةوالنهایة ج8 ص 187 : ... ثم إن الحسین أعیا فقعد على باب فسطاطه و أتى بصبی صغیر من أولاده اسمه عبد الله، فأجلسه فی حجره، ثم جعل یقبله و یشمه و یودعه و یوصى أهله، فرماه رجل من بنى أسد یقال له «ابن موقد النار» بسهم فذبح ذلک الغلام.