نگاه شاعر شیعی سده اول به امام سجاد علیه السلام
کمیت اسدی از شاعران برجسته سده ی نخست هجری است . او شیعه مذهب است و معاصر دو امام بزرگوار ، امام سجاد و امام باقر علیهما السلام است . وی شعری در مدح امام سجاد علیه السلام (شهادت در سال 94 هجری ) سروده و از سوی حضرت نیز صله دریافت کرده است . سخنان او با امام به هنگام مدح حضرت و گرفتن صله ، نشان از میزان شناخت او از امام و نوع نگاهش دارد . با توجه به این که برخی تلاش دارند تا تشیع را پدید آمده در دوران پس از صدر اسلام بدانند و خصوصا اعتقاد به امام به عنوان رهبر مذهبی را مربوط به دوره ی صادقین علیه السلام می دانند ، مناسب دیدیم متن این گفتگوی شاعر و امام در این جا بیاید .
این متن را ذهبی (از عالمان و نویسندگان سنی قرن هشتم ) در کتاب تاریخ الاسلام خود آورده است . وی در شرح حال این شاعر می نویسد :
کمیت بن زید اسدی کوفی شاعر زمان خود بود و گفته می شود ابیات شعر او به پنج هزار می رسد. او از فرزدق و ابو جعفر باقر {منظورش امام باقر علیه السلام است } نقل(حدیث و…) داشته است .کمیت شیعه بود .گفته شده او هنگام مدیحه سرایی برای علی بن الحسین {امام سجاد علیه السلام } به ایشان گفته است :من شما را مدح گفتم به این امید که وسیله ای باشد برای آبرومندی نزد رسول خدا در روز قیامت {تا مرا شفاعت کند }.سپس قصیده ای که در مدح ایشان سروده بود ، خواند . وقتی شعر او تمام شد امام به او گفتند : اجر و ثواب تو زیاد است و ما از پاداش تو عاجزیم اما خداوند عاجز نیست و پاداش مناسب تو را خواهد داد . امام و خاندانش متقبل پرداخت چهارصد هزار درهم شدند . وقتی خواستند این مقدار پول را به عنوان صله به او بدهند کمیت گفت : شما اگر یک دانق هم به عنوان صله به من بدهید من قبول آن را برای خود شرف می دانم اما دوست دارم در حق من یک خوبی کنید و یکی از لباسهایتان را که تا کنون پوشیده اید به من هدیه کنید تا من تن خود را به آن متبرک کنم . امام یک دست از لباسهایی را که پوشیده بود به او اهداء کرد و سپس چنین در حق او دعا کردند : خدایا در روزگاری که مردم در حق آل رسول و ذریه پیامبر (ص) بخل می ورزند ، کمیت در حق آنان جوانمردی و از خودگذشتگی نشان داد و حقی را که دیگران کتمانش کردند ، نمایان ساخت . پس خداوندگارا حیات او را با سعادت و مرگش را با شهادت ، همراه ساز و هر چه زودتر پاداشش را به او نشان ده و در آخرت اجر فراوان به او بده چرا که ما از دادن پاداش برابر با کارش ، ناتوانیم .
کمیت می گوید: من همیشه شاهد برکات این دعا در زندگی ام بوده ام .
این شاعر شیعی در سال 126 هجری در گذشت .
چنانکه از این ماجرا بر می آید نگاه او به امام که خواسته امام لباسش را هدیه کند تا بدان تبرک جوید شبیه نگاه شاعر معروف ، دعبل خزاعی در دروه امام رضا علیه السلام است که از امام لباسش را خواست _ و حتی حاضر نمی شد آن را با مبالغ زیادی پول عوض کند _ یکی است . این بدان معناست که نگاه شیعیان به امام با عنوان شخصیتی الهی و رهبری مذهبی از آغاز بوده اما پس از دوره صادقین علیه السلام به دلیل بالا رفتن آمار شیعیان اندیشه های آنان علنی تر و شایع تر شده است نه این که در این دوران ایجادشده باشد .
متن خبر
تاریخالإسلام : الکمیت بن زید الأسدی الکوفی ، شاعر زمانه، یقال إن شعره أکثر من خمسة آلاف بیت.
روى عن الفرزدق و أبی جعفر الباقر....و کان الکمیت شیعیا. قیل: إنه لما مدح علی بن الحسین قال: إنی قد مدحتک بما أرجو أن یکون وسیلة عند رسول الله صلّى الله علیه و سلّم یوم القیامة، ثم أنشده قصیدة له، فلما فرغ منها قال: ثوابک نعجز عنه و لکن ما عجزنا عنه فإن الله لن یعجز عن مکافأتک، و قسّط على نفسه و أهله أربعمائة ألف درهم، فقال له: خذ هذه یا أبا المستهل، فقال: لو وصلتنی بدانق لکان شرفا و لکن إن أحببت أن تحسن إلیّ فادفع لی بعض ثیابک التی تلی جسدک أتبرّک بها، فقام فنزع ثیابه فدفعها إلیه کلها ثم قال: اللَّهمّ إن الکمیت جاد فی آل رسولک و ذریّة نبیّک بنفسه حین ضنّ الناس و أظهر ما کتمه غیره من الحق فأمته شهیدا و أحیه سعیدا و أره الجزاء عاجلا و أجر له جزیل المثوبة آجلا فإنّا قد عجزنا عن مکافأته [1].
قال الکمیت: ما زلت أعرف برکة دعائه. ....
قال أبو القاسم الحافظ: و بلغنی أن الکمیت ولد سنة ستین و مات سنة ست و عشرین و مائة.
آدرس
تاریخ الإسلام ، ذهبی ، ج8 ص210 .
سیر أعلام النبلاء ، ذهبی ، ج 5ص 388 رقم 177.
در باره این شاعر می توانید به منابع ذیل مراجعه کنید :
وفیات الأعیان 5/ 220 و 6/ 285، دیوان المتلمّس الضبعی 32 و 148، المقتضب للمبرّد 2/ 93، لسان العرب 18/ 244، شروح سقط الزند 1308، خلاصة الذهب المسبوک 46. مختار الأغانی 6/ 273، الأغانی 17/ 1- 40، الشعر و الشعراء 368، الموشح 191 و 192. جمهرة أنساب العرب 187، سمط اللآلی 1.
•
