نکته نگار

آرمان شهید، رویشی برای آرمان معنویت

1. با طلوع انقلاب اسلامی و تاثیر گذاری آن بر حال و هوای فرهنگ کشور،  شاهد تغییر و تأثیر پذیری بخشی از نشانه ها و نام گذاری ها از آن بودیم . نامگذاری فرزندان با نام زیبای «روح الله» یا اصحاب خاص پیامبر(ص) و امیر مومنان (ع) مثل سلمان ، ابوذر، میثم و ... در کنار نام گذاری نوزدان به نام اهل بیت (ع) نشانه ای بود از تأثیر گذاری جریان انقلاب اسلامی در گرایش ها و نمادها و شعائر.

2. دشمنان این انقلاب در رویارویی با آن، پس از جریان سازی های گوناگون مثل کودتا و شورش های قومیتی و شکست آنها سرانجام به راه حل تحمیل جنگ، جهت سرنگونی نظام رسیدند که پس از به نتیجه نرسیدن آن، از شیوه های سخت افزاری ناامید و به شیوه های نرم افزاری روی آوردند. 

تلاش های جدید آنها در دهه هفتاد با عنوان تهاجم فرهنگی شهرت یافت این تلاش ها در راستای تهی شدن جامعه ایران از ارزشهایی صورت می گرفت که پشتوانه انقلاب و پایداری آن بودند یعنی ارزشهای دینی. یک نمونه از این تلاشها فرهنگی در زمینه شعائر و نامگذاری ها به ویژه در نامگذاری فرزندان بود.

3. از سوی دیگر، گرایش به تنوع و نوآوری در بشر که پایه اصلی رواج مُد نیز هست بستر مناسبی ایجاد می کرد برای رواج نامگذاری های تازه که با نامگذاری های گذشته متفاوت بود. غفلت اهل فرهنگ از این حقیقت، برای دشمنان، فرصتی فراهم کرد تا با بهره گیری از این گرایش، نام های غیر مذهبی را، ترویج و برجسته کنند. آرام آرام بخشی از جامعه، بدین سو، کشیده شدند حتی بخش مذهبی جامعه برای همراه نشان دادن خود با این تازگی و تنوع، به ترکیبات جدیدی از نام ها، روی آورد تا هم، وابستگی مذهبی خود را حفظ کند و هم از تازگی و تنوع بهرمند باشد. اضافه کردن لفظ «امیر» به اسامی مذهبی مثل «محمد»،«علی » و «حسین» نمونه های روشنی از این نوع رویکرد است. اما بخش دیگری از جامعه نیز در این تنوع طلبی، به اسامی دیگری مثل «احسان» ،«عرفان» و اسامی ایرانی روی آورد البته نه اسامی ایرانی پیشین مثل «رستم » ، «سهراب» و فرهاد که به دنبال نام های تازه تری بود. مراجعه به منابع مرجع مثل لغت، برای یافتن نام های جدید، فهرست جدیدی از نام ها را به نمایش گذاشت که مشخصه اصلی آن، تازگی بود اما بانیان تهاجم فرهنگی که برای مبارزه با ارزشهای دینی در جامعه ایران تلاش می کردند، آن را سیگنالی دیدند از تغییر باورهای دینی و به ثمر نشستن تلاش هایشان. 

4. اما حقیقت آن است که خلأ موجود در عرصه فرهنگی و نبود برنامه برای گرایش به تنوع و تازگی در زمینه هایی مثل پوشش و نام گذاری، این فرصت را برای آنان فراهم کرده تا به عرصه خرده فرهنگ های جامعه ایرانی ورود کنند و در بخش هایی مثل نمادها، پوشش و نامگذاری ها، الگوها و مدل های خود را پیاده  کنند و این بدان معنا نیست که توفیق عمومی و حداکثری یافته اند چرا که در رقابت اندیشه ها برای تسخیر اذهان و قلبها این دل و جان آدمی است که عرصه بارش اندیشه هاست و باید دید سرانجام کدام اندیشه قدرت نهایی در تسخیر دلها را دارد.

5. نامهایی چون آرمان ، آرتین و آرشام که این روزها برسر زبانهاست، معطرند به عطر معنویت و ارزشهای دینی.
آرمان نام طلبه و بسیجی شهیدی است که تحصبل در دانشگاه با آمال و آرزوهای مادی را رها کرده و وارد حوزه علمیه شده با آن همه بمباران تبلیغاتی که علیه حوزه و روحانیت هست و سرانجام در محاصره جانیان و با شکنجه به شهادت می رسد فقط به خاطر آنکه حاضر نشده به ارزشهای دینی اهانت کند.

آرشام و آرتین نیز نام دو برادر است که به همراه پدر و مادر در وقت نماز مغرب در حرم شاه چراغ شیراز حضور داشتند و اولی همراه پدر و مادر توسط تروریست تکفیری به شهادت می رسد و دومی مجروح می شود.

این اسامی با این ویژگی ها نشان از آن دارند که مالک دلها، در نهایت ارزشهای دینی است . این حقیقت در مورد پوشش و ظاهر افراد بد حجاب نیز صادق است . چه بسیار افرادی که  جان و دلشان با معنویت همراه هست و سیگنال جانشان مغایر است با ظاهر و پوشش و حجابشان .

بنابر این، گرچه، نوع پوشش، ظاهر، علائم و نامها، در نگاه اول، پیامی دارند که برای آن ایجاد شده اند اما باید توجه داشت که این ماجرا، در جامعه ای صادق است که اندیشه رایج در آن، برای همه عرصه ها، کادر و نیرو داشته باشد و بتواند برای همه عرصه ها، برنامه طراحی و اجرا کند و گرنه در جامعه ای مثل ایران که برای خیلی از عرصه های فرهنگی و تربیتی مثل نوع پوشش و ایجاد تنوع و نوآوری در آن برای رفع نیاز به گرایش نوپسندی و تنوع طلبی ، برنامه ندارد و نیروی لازم تربیت نکرده و در عوض دشمنش از این خلأ استفاده کرده، نمی توان گقت که همانند شدن بخشی از مردم با پوشش تبلیغ شده، به معنای هم باور شدن، با آنهاست.

در نتیجه گر چه در تهاجم فرهنگی دشمنان، برخی مورد اصابت قرار گرفته و به نیرو و سربازی برای آنان تبدیل شده اند اما حرف آخر را فاتح دلها خواهد زد.

پس می توان گفت آرمان و آرشام و آرتین، رویش هایی هستند برای آرمان معنویت در جامعه ایران.