محدثان شیعی و خطرهای پیش رو
محدثان شیعی و خطرهای پیش رو
انتقال قدرت از امویان به عباسیان ، فرصتی فراهم کرد تا ائمه بتوانند با آزادی بیشتری ، آموزه های نبوی ناب را در اختیار علاقه مندان قرار دهند . این دوران از زمان به ضعف گراییدن امویان شروع می شود که با امامت امام باقر علیه السلام هم زمان است . امام باقر علیه السلام میراث بر فضای فرهنگی ایجاد شده توسط پدر گرامیشان امام سجاد بودند . ایشان با بهره مندی از چنین فضایی در کنار فراهم شدن شرایط سیاسی یاد شده ، به روند عرضه معارف و تربیت نیروی انسانی ، سرعت بخشیدند . این روند در دوره امام صادق علیه السلام به اوج خود رسید. تربیت چندین هزار شاگرد و تالیف کتابهای فراوان از معارف عرضه شده ، از نتایج این تلاش فرهنگی پیوسته و فشرده بود . آثار مکتوب یاران این دو امام همام ، دربردارنده ی بخش اعظم معارف شیعی است که در مسیر انتقال به نسل های بعد فراز و نشیب های زیادی را پشت سر گذاشت. با روی کار آمدن عباسیان و خلفایی چون منصور و هارون ، محدودیت های حاکمیت برای ائمه ، همچون دوران اموی تکرار شد . با این تفاوت که در دوره عباسی بر یاران ائمه نیز سخت می گرفتند و از فعالیت های آنان جلو گیری می کردند به گونه ای پیدا شدن کتاب حاوی احادیث ائمه برای افراد خطرناک بود و خطر دستگیری ، زندانی و مجازات را در پی داشت . از این رو یاران ائمه کتاب های خود را مخفی می کردند و به کسی نمی دادند . ما در این جا حدیثی را از کتاب کافی نقل می کنیم که بدین مطلب اشاره دارد .
راوی در این حدیث به امام جواد می گوید : اساتید ما از امام باقر و امام صادق علیهما السلام حدیث نقل کرده بودند اما به دلیل شرایط خفقان سیاسی عباسیان ، شدیدا تقیه می کردند و وجود چنین کتاب هایی را کتمان می کردند لذا کسی از آنان حدیث ( نشنیده و ) نقل نکرده است . اما امروز آنان از دنیا رفته اند و کتاب هایشان به ما رسیده است . امام جواد در پاسخ وی می فرماید : از احادیث این کتاب ها نقل کنید که این احادیث حق هستند ( نسبتشان به ائمه درست است ) .
متن حدیث
الکافی : عدة من اصحابنا عن احمد بن محمّد عن محمّد بن الحسن بن ابى خالد شینولة قال :
قلت لابى جعفر الثانى : جعلت فداک ان مشایخنا رووا عن ابى جعفر وابى عبد اللَّه وکانت التقیة شدیدة فکتموا کتبهم ولم ترو عنهم فلما ماتوا صارت الکتب الینا .
فقال : حدثوا بها فانها حق .
آدرس : الکافی ج 1 ص 53 ح 1 .